De kist
De doodskist wordt omschreven als een omhulsel van hard materiaal waarin iemand die overleden is begraven of gecremeerd wordt. Van welk materiaal een kist is, verschilt per land. In ons land voert hout de boventoon, al lijkt er stevige concurrentie te komen.
Metaal is verboden vanwege milieuoverwegingen
In bepaalde landen is een doodskist van metaal. Dat is in Nederland verboden. Wel mag metaal gebruikt worden voor handvatten, ornamenten, verbindingselementen en voor spijkers, schroeven, nieten en klemmen. Dat metaal verboden is, is vooral vanwege milieuoverwegingen. In ons land wordt geen verschil gemaakt tussen een kist voor een begrafenis of crematie. Bij een crematie worden wel de handvatten en grepen van de kist gehaald voordat die de oven ingeschoven wordt.
Ook het formaat is uiteraard belangrijk
Bij de kist is behalve het materiaal ook het formaat belangrijk. De standaard kist is 1,95 meter lang en 55 centimeter breed. In deze kosten passen 95 procent van de mensen die overlijden. Soms moet er een aangepaste kist komen, iets dat prima mogelijk is overigens. Je kunt het wat betreft de kosten zo bont maken als je zelf wilt, zoals dat eigenlijk voor alles geldt wat met de begrafenis te maken heeft. Zon heb je een kist van 500 maar ook voor 5000 euro. De kist kun je zo stijlvol laten maken als je zelf wenst.
Stevige concurrentie voor de houten kist
Omdat steeds meer mensen aan het milieu hechten, is steeds meer concurrentie voor de houten kist op komst. Zo kiezen al veel mensen voor een groene en duurzame kist van een snelgroeiende houtsoort. In dat kader zie je vaker een kist van de populier. Dit is een zeer snel groeiende boom die wel dertig meter lang kan worden. Voorts wordt onderzocht of een kist van karton een mogelijkheid is voor de toekomst.
